dinsdag 12 november 2013

Puskaas


Confession: Superfoodpapa eet kaas. En wanneer ik die niet op tijd voor hem in de koelkast leg, haalt ‘ie het uit de supermarkt. Om hem te pesten noem ik die dan 'puskaas'. Klinkt vies natuurlijk... maar niet ver van de waarheid.

Het voedingscentrum houdt vol dat zuivel bij de ‘essentiele voedingsmiddelen’ thuishoort. Nu is in menig bewust gezin al doorgedrongen dat zuivel misschien helemaal niet zo gezond is. Melk is immers voor koeienkindjes. En wij, het enige zoogdier dat na zijn kindertijd nog melk drinkt, drinken ook nog eens van een andere soort. Smerig idee, eigenlijk. En die calcium, ja… het lijkt er zelfs op dat het drinken van melk eerder botontkalking in de hand werkt, dan dat je er sterke botten van krijgt. Ook wordt de consumptie van melk in verband gebracht met degeneratieve ziekten en verschillende kankers. So much dus for melk, de witte motor. Duidelijke zaak, zou je zeggen. Maar zoals meestal als het over voeding gaat: zo zwart-wit is het niet. Dus ja, laten we het eens over melk hebben!

Laten we eerst het begrip ‘melk’ eens definiëren. Wat verstaan we tegenwoordig eigenlijk onder melk?


Zieke dieren

Een koe is gemaakt om gras te eten. Dat is haar natuurlijke dieet. In Nederland komt 2/3 van de melkkoeien regelmatig buiten. Nou ja, regelmatig… 120 van de 365 dagen in ieder geval. Het andere 1/3 deel staat altijd binnen. Melkkoeien eten dus geen gras. Wat dan wel? Voornamelijk granen en (genetisch gemanipuleerde) soja. Maar kunnen ze dat wel verteren dan? Nou, niet optimaal dus… want door het onnatuurlijke dieet wordt de koe ziek. Haar natuurlijke afweer is nihil en ze wordt zeer gevoelig voor ontstekingen. De meeste koeien krijgen daarom preventief antibiotica, die op zijn beurt alle darmflora om zeep helpt en dus de vertering en de weerstand nog verder in de soep draait. Een dier-onterende cirkel, met als resultaat dat er meer antibiotica nodig is – en dat er ondanks dat regelmatig uierontstekingen ontstaan, waarvan pus in jouw melk terecht komt.


Bewerkingen

Zieke melk dus – melk, die je eerst moet pasteuriseren om het veilig te kunnen drinken. Pasteuriseren doodt enzymen en maakt de eiwitten moeilijker verteerbaar, waardoor de melk vaker tot allergieën of verteringsproblemen leidt en bovendien de calcium niet meer goed opneembaar is. Net als mensenmelk bevat gezonde koeienmelk allerlei gunstige en beschermende stoffen, die verloren gaan bij verhitting. Je eigen melk verhit je toch ook niet? Nou, die van een koe dus bij voorkeur ook niet.

Na pasteurisatie wordt melk gehomogeniseerd. Dat is het onder hoge druk persen door piepkleine gaatjes, om zo de vetbolletjes op te splitsen zodat de melk niet meer scheidt. Want daar houdt de consument niet van, zo’n ranzig laagje op z’n melk. Wederom een bewerking die de verteerbaarheid niet ten goede komt.

En dan het klapstuk: vet! Vet moet uit de melk worden verwijderd, want melk bevat verzadigd vet en dat is slecht. Yeah right. Wij mensen pikken iets uit de natuur en hebben wetenschappelijk onderzocht dat het zo toch niet helemaal goed voor ons is: we moeten er nog een beetje aan sleutelen. Wat nou evolutie, wij weten het beter! En dus kiest de Nederlandse consument massaal voor halfvol, of zelfs mager. Onhandig wel, want in het vet bevinden zich de vitamines die je nodig hebt om mineralen uit je voeding te kunnen opnemen en gebruiken.


Conclusie

Conclusie: Melk uit de supermarkt is een heel bewerkt en ziekmakend product. Daar heb ik echt geen onderzoek voor nodig. Maar echte melk? Gewoon, zoals het uit de koe komt? Daarover zijn de meningen verdeeld. Koeienmelk is gemaakt voor koeienkindjes. Toch hebben in de geschiedenis veel traditionele volken voordelen ondervonden van het gebruik van melk van andere soorten. In deze tijd zijn veel mensen allergisch voor melk, maar voor wie het goed verteert kan melk juist een waar superfood zijn. Of melk goed voor je is, is dus iets wat ieder voor zich moet uitvinden. Kies in ieder geval voor volle, niet gehomogeniseerde en liefst rauwe zuivel van gezonde dieren! En laat de puskaas links liggen :)

dinsdag 10 september 2013

Hoe onze dochter op een natuurlijke manier van haar blaasontsteking af kwam



Bij een blaasontsteking is het dringende advies om direct een antibioticakuur te nemen.  Een antibioticakuur doodt zowel de slechte als de goede bacteriën. Die goede bacteriën hebben allerlei nuttige functies en zijn nodig om het aantal slechte bacteriën in toom te houden. Ze vormen daarmee voor een belangrijk deel je natuurlijke weerstand. Na een antibioticakuur is het met je blaasontsteking dus gauw afgelopen, maar met je natuurlijke weerstand ook. Met als gevolg dat veel antibioticagebruikers korte tijd later opnieuw een blaasontsteking krijgen. En opnieuw antibiotica moeten gebruiken. En zo blijft het cirkeltje rondgaan, worden de huisarts, de apotheker en de zorgverzekeraar van werk voorzien en houden we de economie draaiende. Maar tegen welke prijs?

Een antibioticakuur doodt niet alleen bacteriën in je blaas, maar ook in je darmen. En daar kan het helemaal een rommeltje worden. Een gezonde darm heeft een evenwicht tussen verschillende soorten bacteriën, gisten en schimmels. Door zowel slechte als goede bacteriën om zeep te helpen raakt het evenwicht verstoord en is de kans groot dat snelgroeiende slechte bacteriën, gisten of schimmels de overhand nemen. En wanneer dat gebeurt wordt het pas echt vervelend. Een verstoorde darmflora kan zorgen voor ontstekingen en beschadigingen aan de darmwand, een verlaagde weerstand, allergieën, ernstige tekorten door slechte opname van voedingsstoffen en meer. Ook krijgt het lichaam een hoop afvalstoffen (toxines) te verwerken die uitgescheiden worden door die slechte bacterien, gisten of schimmels. Die kunnen op andere plaatsen in het lichaam (oa de hersenen) weer problemen geven. Zo draagt antibioticagebruik bij aan een enorm scala aan ziektes, vage klachten, auto-immuunaandoeningen, allergieën en mentale stoornissen. Meer over de relatie tussen voeding en gedrag lees je hier.




Enfin, de standaardbehandeling van een blaasontsteking met antibiotica kent dus nogal wat nadelen, da's duidelijk. Nu wil het feit dat een blaasontsteking iets is dat het lichaam prima zelf kan oplossen, wanneer je er wat extra aandacht aan besteedt. Hieronder lees je hoe wij dat deden!

Onze Noor is geen drinker. Als het aan haar ligt, zijn twee glazen water per dag meer dan zat. Plassen beperkt ze het liefst tot 1x per dag, voor het slapengaan. Ik denk dat het zo'n anderhalf jaar geleden is dat ik het vermoeden had dat mijn dochter niet lekker in haar vel zat en ik me afvroeg of het misschien een blaasontsteking kon zijn. Braaf bracht ik dus een met veel moeite opgevangen plasje naar de doktersassistente. Even later werd ik gebeld. Blaasontsteking, direct aan de antibiotica beginnen. Oh nee! Ik legde uit dat we juist met erg veel moeite probeerden haar darmflora weer een beetje op orde te krijgen, en dat begreep ze, maar het advies was zeer dringend. Het moest, dus. De volgende dag, even nadat ik met een knoop in mijn maag de tweede dosis antibiotica bij mijn kind naar binnen had gegoten, kreeg ik nog een telefoontje. Bij nader onderzoek bleek het toch geen blaasontsteking. WAT?!? Dus het was nog niet eens grondig onderzocht, voordat ik het dringende advies kreeg om mijn kind antibiotica te geven? Zelfs na mijn dringende vraag of het écht, écht nodig was, werd mij niet verteld dat de testresultaten weliswaar wezen op een blaasontsteking, maar dat uitgebreider onderzoek nodig is om dat onomstotelijk vast te stellen? Wat voelde ik me genaaid. Als ik dat woord hier even het web op mag slingeren. Forgive me. Het omschrijft wel hoe ik me voelde... onrespectvol behandeld. Niet serieus genomen. Genaaid.

Toen Nora enkele maanden later wel heel duidelijke symptomen van blaastontsteking kreeg, herinnerde ik me opeens dat ik zelf ook wel eens een blaasontsteking had gehad. En dat die, met veel drinken en vitamine C, redelijk vlot vanzelf weer over was gegaan. Ik besloot me de eerste dag dus nog even niet bij mijn geliefde huisarts te melden en eerst zelf aan de slag te gaan En met succes! De volgende dag waren de symptomen al behoorlijk afgenomen, en dus besloten we nog even zo door te gaan. Twee dagen later waren alle klachten 100% verdwenen.

Nu kreeg ze vorige week flinke koorts. En opeens moest ze ook wel erg vaak plassen. Ook vlak nadat ze geweest was. En veel kwam er dan niet... toen de volgende dag het plassen ook nog pijnlijk werd, was voor mij de diagnose duidelijk.Inmiddels waren we overgestapt op een andere huisarts, maar omdat het weekend was besloot ik eerst ons natuurlijke regime erop los te laten en na het weekend contact op te nemen met de huisarts.  Ik wist niet zeker of de koorts van de blaasontsteking kwam (er waarde ook een virusje rond in ons huis), maar het leek me in deze situatie wel prettig om met een arts te overleggen. De symptomen waren al aardig afgezwakt toen ik het plasje op maandag bij de doktersassistente afleverde, die het meteen voor me testte en onder de microscoop bekeek. Een lichte blaasontsteking, was de conclusie. In overleg met de huisarts ging ik door met wat ik deed, en bracht ik enkele dagen later opnieuw een plasje. Schoon. Weg blaasontsteking.

De assistente was heel nieuwsgierig naar ons 'blaasregime' en luisterde vol aandacht naar mijn verhaal over colloïdaal zilver, een natuurlijk antibioticum met enorm veel voordelen. (Lees hier meer, of google lekker even verder.)



Natuurlijke behandeling van blaasontsteking:

1. Veeeeel drinken. Met stip op één. Bacteriën groeien in het laagje urine dat in de blaas achterblijft. Veel drinken en veel plassen dus. Hoe meer er daar gespoeld wordt, hoe beter! Drink elke 1-1,5 uur een groot glas leeg.

2. Colloïdaal zilver, 3 x 1 theelepeltje per dag (wij gebruikten het merk Crystals).

3. Zuur. Bacteriën houden niet van een zure omgeving. Citroen door het water of de thee, en een flinke dosis vitamine C (ascorbinezuur). Wij gebruikten 800 milligram, verdeeld over 2 doses ('s morgens en 's avonds).

4. Cranberries bevatten een stofje dat ervoor zorgt dat bacteriën niet aan de blaaswand kunnen hechten, en dat je ze dus makkelijker uitplast. Ik gebruikte cranberries door de smoothie en cranberry-pillen, maar je kunt ook capsules met het geïsoleerde werkzame stofje (d-mannose) krijgen. Wij gebruikten 250 mg cranberry-extract, verdeeld over 2 doses ('s morgens en 's avonds).


Bovenstaande doseringen hebben wij gebruikt voor een kind van bijna 5. Voor volwassenen zijn de ideale doseringen wellicht hoger. Verder zijn er een aantal algemene voorwaarden voor een fijn herstel, waarmee we zoveel mogelijk rekening hielden. Voldoende slaap en rust bijvoorbeeld. Die kunnen een groot verschil maken in het vermogen van je lijf om zichzelf er weer bovenop te helpen. En een zelfgetrokken kippenbouillonnetje kan zeker nooit kwaad :). Maar daarover een volgende keer meer.


Doe je voordeel met deze informatie, maar laat het geen vervanger zijn van het advies van een arts.

dinsdag 16 juli 2013

Voeding en gedrag

Mijn dochter Nora was altijd een zorgenkindje. Als baby al allerlei klachten, koemelkallergie, later een heftige peuter die niet lekker in haar lijfje zat. Bij huisartsen en de kinderarts hoorde ik: "ach, het is een peuter" of "zal wel een gevalletje ADHD worden". Maar mijn moedergevoel zei iets anders. Dit klopte niet. Ik voelde heel sterk dat er iets anders aan de hand was: mijn kind was zichzelf niet. En dus zocht ik verder. En vond ik, uiteindelijk. Uit onderzoeken bleek dat Nora een groot aantal voedingsintoleranties heeft. En dus pasten we ons dieet drastisch aan - en van het resultaat kan ik nog steeds wel janken. Mijn dochter is nu een overwegend blije en ontspannen kleuter, die knuffelt en zich laat troosten, plezier heeft in contact met anderen en waarmee het (meestal ;)) echt genieten is. Ik ben nog iedere dag dankbaar dat ik mijn gevoel volgde en verder zocht!

Je bent wat je eet. Onze cellen vernieuwen zichzelf voortdurend: wat je eet wordt, letterlijk, het bouwmateriaal voor je lichaam. Logisch dus ook dat voeding invloed heeft op de werking van de hersenen.



Onze darmen spelen daarin natuurlijk een centrale rol. Daar verteer je, neem je voedingsstoffen op. Om goed te werken heeft je darm miljarden bacteriën en andere micro-organismen nodig. Het evenwicht tussen al deze micro-organismen, je darmflora, bepaalt de gezondheid van je darmen. Dit evenwicht raakt gemakkelijk verstoord: ons gemiddelde westerse voedingspatroon van veel suikers en granen, vaccinaties, antibiotica en andere medicatie zorgen vaak voor een onbalans in de darmflora waardoor slechte bacteriën, gisten of schimmels de overhand krijgen.

Door een overgroei aan slechte bacteriën, gisten of schimmels raakt de darmwand beschadigd. Het darmslijmvlies laat dan grotere stukken eiwit door, waardoor er een grote kans op allergieën ontstaat. En die allergieën kunnen, zo blijkt, heel uiteenlopende gezondheidsproblemen veroorzaken. Recent onderzoek laat zien dat voedselallergieën of -intoleranties vaak een grote rol spelen bij gedragsproblemen zoals ADHD en autisme. Als alle allergene voedingsmiddelen worden weggelaten, heeft na 2 weken ruim 60% van de kinderen GEEN ADHD meer! 

Als er allergieën zijn, wordt dit een vicieuze cirkel: door de allergische reactie blijft de darmwand ontstoken en blijft de allergie in stand. Door een slecht functionerende darm kunnen er voedingstekorten ontstaan, en ook kunnen toxines van slechte bacteriën de situatie verder verergeren. Zaak dus om te beginnen met helen - en dat begint met het identificeren van eventuele intoleranties of -allergieën.


Er zijn verschillende manieren om uit te zoeken of voedingsintoleranties een rol spelen (lees er meer over in de link: 5 signs your food is making you sick). Nu is er echter een relatief makkelijke en goedkope manier: de Food Detective. Je kunt de test zelf thuis of bij Superfoodmama in de praktijk doen met een simpele vingerprik, en je hebt meteen de uitslag. Samen maken we een plan van aanpak om jou te coachen naar een stralend gezond, blij en ontspannen gezin. En indien gewenst lopen we samen door je keukenkasten en je favoriete supermarkt.

Zitten jij of je kind niet lekker in je vel en heb je het gevoel dat er meer aan de hand is? Wil je meer weten of een afspraak maken?


Meer lezen?



zondag 14 april 2013

Chocolate Layered Pancake Pie


scroll down for English

Dit recept is eivrij, glutenvrij, koemelkvrij en notenvrij. Een stevige, vullende taart waarvan iedereen kan smullen! Gebruik voor een paleo-versie amandelmeel en wat arrowrootpoeder (of een ei, als het niet eivrij hoeft).

Voor de pannenkoeken:
1 cup boekweitmeel
1 tl palmsuiker
 1/2 tl bakpoeder
snufje zeezout
1 tl olijfolie of gesmolten kokosolie
Kokosolie om in te bakken

Roer de ingredienten goed door elkaar en leng aan met water (evt een deel spa rood voor luchtigere pannenkoekjes) tot het de dikte heeft van slappe joghurt. Laat een pan goed warm worden en bak de pannenkoekjes in kokosolie aan beide zijden bruin.

Voor de chocola:
1 rijpe avocado
50 gram santen (1/4 - 1/3 blok)
1/4 cup kokosolie
1/4 cup cacao
ahornsiroop naar smaak

Laat de santen met de kokosolie smelten en afkoelen. Zorg dat het goed afgekoeld is, maar nog net vloeibaar, anders schift het. Pureer met de avocado en de cacao. Voeg ahornsiroop of andere favoriete zoetmaker toe naar smaak.

Besmeer de afgekoelde pannenkoekjes ruim met het chocolademengsel en leg ze op elkaar. Aftoppen met kokosrasp en kokosschaafsel.
Laat je taart nog even opstijven in de koelkast.


-----------------------------------------------------------



This recipe is egg free, gluten free, dairy free and nut free. A tasty, dense pie that everyone can indulge on! For paleo, sub almond flour and some arrowroot starch (or an egg, if egg free isn't necessary).

For the pancakes:
1 cup buckwheat flour
1 tsp palmsugar
1/2 tsp baking powder
pinch of seasalt
1 tsp olive oil or melted coconut oil
Coconut oil for baking

Mix all the ingredients and add water (partly carbonated for fluffier pancakes) untill it has the consistency of runny yogurt. Make sure your pan is well heated, add a little coconut oil and bake pancakes on both sides.

For the chocolate:
1 ripe avocado
50 grams santen (creamed coconut)
1/4 cup coconut oil
1/4 cup cacao powder
maple syrup to taste

Melt santen and coconut oil and let cool. Make sure the mixture is cool, but still fluid. Then puree with avocado and cacao powder. Add maple syrup (or your favorite sweetener) to taste.

Spread the chocolate mixture over the pancakes and layer them. Finish off with grated coconut and dried coconut flakes!
Let your pie sit in the fridge for an hour or so to harden a little.



This post has been entered into Allergy Free Wednesdays, Natural Living Monday, Fat Tuesday