dinsdag 10 september 2013

Hoe onze dochter op een natuurlijke manier van haar blaasontsteking af kwam



Bij een blaasontsteking is het dringende advies om direct een antibioticakuur te nemen.  Een antibioticakuur doodt zowel de slechte als de goede bacteriën. Die goede bacteriën hebben allerlei nuttige functies en zijn nodig om het aantal slechte bacteriën in toom te houden. Ze vormen daarmee voor een belangrijk deel je natuurlijke weerstand. Na een antibioticakuur is het met je blaasontsteking dus gauw afgelopen, maar met je natuurlijke weerstand ook. Met als gevolg dat veel antibioticagebruikers korte tijd later opnieuw een blaasontsteking krijgen. En opnieuw antibiotica moeten gebruiken. En zo blijft het cirkeltje rondgaan, worden de huisarts, de apotheker en de zorgverzekeraar van werk voorzien en houden we de economie draaiende. Maar tegen welke prijs?

Een antibioticakuur doodt niet alleen bacteriën in je blaas, maar ook in je darmen. En daar kan het helemaal een rommeltje worden. Een gezonde darm heeft een evenwicht tussen verschillende soorten bacteriën, gisten en schimmels. Door zowel slechte als goede bacteriën om zeep te helpen raakt het evenwicht verstoord en is de kans groot dat snelgroeiende slechte bacteriën, gisten of schimmels de overhand nemen. En wanneer dat gebeurt wordt het pas echt vervelend. Een verstoorde darmflora kan zorgen voor ontstekingen en beschadigingen aan de darmwand, een verlaagde weerstand, allergieën, ernstige tekorten door slechte opname van voedingsstoffen en meer. Ook krijgt het lichaam een hoop afvalstoffen (toxines) te verwerken die uitgescheiden worden door die slechte bacterien, gisten of schimmels. Die kunnen op andere plaatsen in het lichaam (oa de hersenen) weer problemen geven. Zo draagt antibioticagebruik bij aan een enorm scala aan ziektes, vage klachten, auto-immuunaandoeningen, allergieën en mentale stoornissen. Meer over de relatie tussen voeding en gedrag lees je hier.




Enfin, de standaardbehandeling van een blaasontsteking met antibiotica kent dus nogal wat nadelen, da's duidelijk. Nu wil het feit dat een blaasontsteking iets is dat het lichaam prima zelf kan oplossen, wanneer je er wat extra aandacht aan besteedt. Hieronder lees je hoe wij dat deden!

Onze Noor is geen drinker. Als het aan haar ligt, zijn twee glazen water per dag meer dan zat. Plassen beperkt ze het liefst tot 1x per dag, voor het slapengaan. Ik denk dat het zo'n anderhalf jaar geleden is dat ik het vermoeden had dat mijn dochter niet lekker in haar vel zat en ik me afvroeg of het misschien een blaasontsteking kon zijn. Braaf bracht ik dus een met veel moeite opgevangen plasje naar de doktersassistente. Even later werd ik gebeld. Blaasontsteking, direct aan de antibiotica beginnen. Oh nee! Ik legde uit dat we juist met erg veel moeite probeerden haar darmflora weer een beetje op orde te krijgen, en dat begreep ze, maar het advies was zeer dringend. Het moest, dus. De volgende dag, even nadat ik met een knoop in mijn maag de tweede dosis antibiotica bij mijn kind naar binnen had gegoten, kreeg ik nog een telefoontje. Bij nader onderzoek bleek het toch geen blaasontsteking. WAT?!? Dus het was nog niet eens grondig onderzocht, voordat ik het dringende advies kreeg om mijn kind antibiotica te geven? Zelfs na mijn dringende vraag of het écht, écht nodig was, werd mij niet verteld dat de testresultaten weliswaar wezen op een blaasontsteking, maar dat uitgebreider onderzoek nodig is om dat onomstotelijk vast te stellen? Wat voelde ik me genaaid. Als ik dat woord hier even het web op mag slingeren. Forgive me. Het omschrijft wel hoe ik me voelde... onrespectvol behandeld. Niet serieus genomen. Genaaid.

Toen Nora enkele maanden later wel heel duidelijke symptomen van blaastontsteking kreeg, herinnerde ik me opeens dat ik zelf ook wel eens een blaasontsteking had gehad. En dat die, met veel drinken en vitamine C, redelijk vlot vanzelf weer over was gegaan. Ik besloot me de eerste dag dus nog even niet bij mijn geliefde huisarts te melden en eerst zelf aan de slag te gaan En met succes! De volgende dag waren de symptomen al behoorlijk afgenomen, en dus besloten we nog even zo door te gaan. Twee dagen later waren alle klachten 100% verdwenen.

Nu kreeg ze vorige week flinke koorts. En opeens moest ze ook wel erg vaak plassen. Ook vlak nadat ze geweest was. En veel kwam er dan niet... toen de volgende dag het plassen ook nog pijnlijk werd, was voor mij de diagnose duidelijk.Inmiddels waren we overgestapt op een andere huisarts, maar omdat het weekend was besloot ik eerst ons natuurlijke regime erop los te laten en na het weekend contact op te nemen met de huisarts.  Ik wist niet zeker of de koorts van de blaasontsteking kwam (er waarde ook een virusje rond in ons huis), maar het leek me in deze situatie wel prettig om met een arts te overleggen. De symptomen waren al aardig afgezwakt toen ik het plasje op maandag bij de doktersassistente afleverde, die het meteen voor me testte en onder de microscoop bekeek. Een lichte blaasontsteking, was de conclusie. In overleg met de huisarts ging ik door met wat ik deed, en bracht ik enkele dagen later opnieuw een plasje. Schoon. Weg blaasontsteking.

De assistente was heel nieuwsgierig naar ons 'blaasregime' en luisterde vol aandacht naar mijn verhaal over colloïdaal zilver, een natuurlijk antibioticum met enorm veel voordelen. (Lees hier meer, of google lekker even verder.)



Natuurlijke behandeling van blaasontsteking:

1. Veeeeel drinken. Met stip op één. Bacteriën groeien in het laagje urine dat in de blaas achterblijft. Veel drinken en veel plassen dus. Hoe meer er daar gespoeld wordt, hoe beter! Drink elke 1-1,5 uur een groot glas leeg.

2. Colloïdaal zilver, 3 x 1 theelepeltje per dag (wij gebruikten het merk Crystals).

3. Zuur. Bacteriën houden niet van een zure omgeving. Citroen door het water of de thee, en een flinke dosis vitamine C (ascorbinezuur). Wij gebruikten 800 milligram, verdeeld over 2 doses ('s morgens en 's avonds).

4. Cranberries bevatten een stofje dat ervoor zorgt dat bacteriën niet aan de blaaswand kunnen hechten, en dat je ze dus makkelijker uitplast. Ik gebruikte cranberries door de smoothie en cranberry-pillen, maar je kunt ook capsules met het geïsoleerde werkzame stofje (d-mannose) krijgen. Wij gebruikten 250 mg cranberry-extract, verdeeld over 2 doses ('s morgens en 's avonds).


Bovenstaande doseringen hebben wij gebruikt voor een kind van bijna 5. Voor volwassenen zijn de ideale doseringen wellicht hoger. Verder zijn er een aantal algemene voorwaarden voor een fijn herstel, waarmee we zoveel mogelijk rekening hielden. Voldoende slaap en rust bijvoorbeeld. Die kunnen een groot verschil maken in het vermogen van je lijf om zichzelf er weer bovenop te helpen. En een zelfgetrokken kippenbouillonnetje kan zeker nooit kwaad :). Maar daarover een volgende keer meer.


Doe je voordeel met deze informatie, maar laat het geen vervanger zijn van het advies van een arts.