maandag 28 april 2014

Kikkererwtensalade met zevenblad


Ik houd van wildplukken. Zelf je eten bij elkaar scharrelen, buiten zijn. Echt eten zoals de natuur het bedoeld heeft. Wilde kruiden geven veel smaak en zijn heel rijk aan voedingsstoffen, waardoor je er vaak maar weinig van nodig hebt om je 'gevoed' te voelen. Bovendien zijn ze gratis en onbespoten. Beter dan biologisch zelfs: want niet door mensen gecultiveerd... pure superfoods van moeder natuur!

Zevenblad is een heerlijke groente met een wat kruidige, citroenige smaak. Je kunt het gebruiken als spinazie: rauw, door de sla of smoothie, maar ook geblancheerd of gewokt kun je er heerlijke dingen mee maken. Fijn om samen met je kinderen te plukken en het daarna samen op te eten! Zevenblad zit vol vitamine C en is rijk aan mineralen. Het werkt gunstig op blaas en nieren en is een natuurlijke rustbrenger. En the best part... het is gratis en altijd biologisch :). Oh wacht, dat had ik al gezegd.

De jonge blaadjes zijn het lekkerst, vooral in koude bereidingen, want die zijn nog mals en sappig. Jonge blaadjes zijn wat puntiger en hebben een glans.

Voor deze salade neem je:
1 cup kikkererwten (week droge kikkererwten 12-24 uur en kook ze daarna +- 45 minuten tot ze zacht genoeg zijn)
1/2 cup linzen (droge linzen liefst ook een nachtje weken, dan gaar koken in 20-40 min)
1,5 avocado, in blokjes
1 kleine rode paprika, fijngesneden
paar handjes fijngehakte jonge zevenbladtoppen
1 hand fijngehakte platte peterselie
klein scheutje appelazijn
peper en zout

Enjoy <3 


dinsdag 1 april 2014

Wat is superfood nou eigenlijk?


De laatste tijd loop ik er met regelmaat tegenaan: mensen er die door de naam ‘Superfoodmama’ vanuit gaan dat ik sta voor een voornamelijk raw, veganistisch dieet met zoveel mogelijk exotische superfoods. Let me tell you: niets is minder waar. Hoewel ik ook inspiratie vind in de raw food, zoals in vele natuurvoedingsstromingen, is de definitie van de term ‘Superfood’ volgens mij behoorlijk versmald door de recente opkomst van allerlei hippe exotische bessen en zaden.

Gebruik ik dan geen chiazaad? Geen goji-bessen, moerbeien, hennepzaad of groene poeders? Jazeker wel. Zaden en bessen met een enorm gehalte aan voedingsstoffen, minimaal bewerkt, onverhit en vol levenskracht – daar ben ik natuurlijk niet tegen! Maar voor mij is superfood veel breder. Zo hadden onze voorouders bijvoorbeeld ook superfoods: voeding waarvan algemeen bekend was dat die extreem veel voedingsstoffen bevatte. Denk boerenkool, denk levertraan, denk ouderwetse zelfgetrokken bouillon. Gewoon brandnetel uit de tuin of gefermenteerde voeding zoals zuurkool. Eieren, haring, de rijke boter van de lente wanneer het groene gras op z’n hardst groeit. Oldschool superfoods, noem ik die. Deze oldschool superfoods bieden zelfs juist vaak onontbeerlijke vitamines en mineralen: stoffen die je maar moeilijk voldoende uit andere voeding haalt en die je lichaam niet voldoende zelf kan aanmaken. Ze horen in de basis van ieder dieet, waar nieuwe superfoods meer een aanvulling zijn: daarmee kun je je lichaam en geest een boost geven met extra voedingsstoffen en levensenergie.



Dus, dat is het? Oldschool en newschool superfoods? Nee. Voor mij is voeding breder dan eten: alles waarmee je je voedt, is voeding. Zo kan superfood ook een heet bad zijn, of gewoon wat tijd voor jezelf. Een warme knuffel van een vriend, een strandwandeling, je creativiteit laten stromen. Werk dat je met plezier doet, fijne relaties, een inspirerende woonplek. Wat ik zelf als erg voedend ervaar is het delen met andere vrouwen. Iedere vrouw die wel eens naar een vrouwencirkel is geweest, weet wat ik bedoel. Daarom zijn mijn programma’s ook zo opgezet: dat je je avontuur deelt met een groep gelijkgestemde vrouwen. Zij inspireren elkaar onderling ook weer en zo ontstaat er een niveau van inspiratie en saamhorigheid dat veel meer is dan de som der delen. En daar kan ik zo blij van worden, he. 

Enfin. Superfood, dus.